Lato, jesień, zima

Lato, jesień, zima

Krzemowe drzewa rozkołysały się w ogonie gwiazd

Słońce jednak pochyliło się nad jej istotą

By zgłębić skurczoną konsystencję

Czegoś, co zaistniało

Jednak nie znalazło niczego

Co mogłoby dotknąć źrenic czerwonej wiśni

Nieboskłon wyraźnie znużony

Zaczął nucić pieśni na skrzydłach polnych wiatraków

Głębokie trawy wklęsłym oddechem

Rodziły kolejny dzień

Zapach dzikich jabłek skrzyknął

Stado ptactwa na ucztę plecionych warkoczy

Z delikatnej tęczy

Pierwsze deszcze były ciepłe

A wieczory były syte latającego robactwa

Później, gdy spadł śnieg

Długie sople lodu

Wisiały na domowych gzymsach.

A przemijanie upajało się kąpielą między przeręblami

Słońce pewnym krokiem przeszło

Kątkiem ust na drugą stronę potoku

Zapnowała cisza,

A nieboskłon rzucał kości

Sylvek Ed Derech

Foto z internetu